Banneux 2024

Eind december 2024 stond de voettocht naar Banneux op het programma, voor mij persoonlijk de 2e editie. Traditioneel vindt deze tocht plaats vlak voor de kerstdagen. De wandeltocht liepen we in een groep van 5 personen, op eigen initiatief. De tocht telt ruim 50km en meer dan 1000 hoogtemeters. Neem daar het grillige decemberweer en de natte ondergrond bij, wat het een zware dagtocht maakt. Met een goede basisconditie en een oefenronde van 30km gaan we vol goede moed van start!

We vertrekken 's ochtends klokslag 6 uur vanuit Valkenburg. Het is grotendeels droog met een zacht briesje en niet al te koud; we mogen in de handen knijpen! We beginnen direct met een steile klim het plateau van Margraten op. Een opwarmer voor de nog koude kuiten. De maan schijnt af en toe door de wolken heen. In het donker gaan de eerste kilometers snel voorbij. Na 8km bereiken we Margraten, al na een krap 1.5 uur lopen. Het blijft mooi om te zien hoe de eerste mensen ontwaken, terwijl wij al meerdere kilometers gelopen hebben. Langzaam komt de zon op, het weerbeeld blijft bewolkt en grotendeels droog.

Via Banholt lopen we richting Noorbeek, waar we een 1e korte stop houden om te ontbijten. Even een check-up hoe iedereen erbij staat: prima! Inmiddels staat de teller op ruim 13km. Nog zo'n bizarre gewaarwording; 13km is een mooie afstand voor een wandeltocht, nu slechts de opwarmronde.

 Zicht op Noorbeek tijdens onze ontbijt-stop. De ochtendschemer trekt nu langzaam op.

Vlak na onze stop gaan we de Belgische grens over en lopen we een stukje door Voeren. Het landschap is prachtig. We gaan van de ene vallei naar de andere vallei, met af en toe mooie vergezichten. De paadjes bevatten soms wat modder, maar het valt ons best mee. Na ongeveer 18km volgt een lastiger stuk wat gedurende 3.5km licht stijgend loopt. Met aan de linkerzijde het Alserbos lopen we eenmaal boven aangekomen de provincie Luik binnen. We zijn in Wallonië gearriveerd! Vrij snel volgt de afdaling naar de Abbaye Val Dieu; een prachtige abdij met het bekende Belgische bier. Hier is onze 2e stop waar we ook wat langer de tijd nemen om te pauzeren.

Het blijft een prachtig en groot gebouw. Inmiddels is het 11 uur en hebben we 23.5km op de teller, bijna op de helft van de tocht. Dat is een fijn gevoel en met de pijntjes valt het eigenlijk ook nog mee gelukkig. We stoppen natuurlijk niet in Val Dieu zonder een welverdiend speciaalbier met een stuk vlaai. 

Na een heerlijke Val Dieu Excellence vervolgen we, enigszins met een licht gevoel in het hoofd, de weg in zuidelijke richting. Een korte en steile klim brengt ons weer uit de vallei. We komen achtereenvolgend door de dorpjes Julémont en Bolland. Twee kleine, authentieke dorpjes in het land van Herve. De weg glooit mooi verder in zuidwestelijke richting. Na Bolland maken we een bocht naar het zuidoosten en volgt nog een lang recht stuk richting de stad Herve. Inmiddels is het dan toch begonnen met regenen. Niet constant, maar enkele buitjes. Even volhouden, we bereiken bijna onze 3e tussenstop.

Als we Herve binnenlopen, zien we aan de rotonde onze 3e tussenstop liggen: Point Chaud. De Belgische ''bakker-fast-food-achtige'' zaak waar we de beentjes even rust kunnen geven. Hier zitten we al op ruim 34km. Na een zoete energieboost en chocolat chaud valt het toch even tegen om weer verder te lopen. De pijntjes beginnen langzaam te komen en het voelt een stuk frisser aan buiten. Gelukkig lopen we al snel weer redelijk warm. We koersen verder richting Soumagne, hier zien we voor het eerst het bordje 'Banneux' verschijnen langs de weg. We vervolgen de weg naar Olne. Het blijft met momenten regenen, maar het valt goed te doen. Gestaagd lopen we verder en neemt de schemering merkbaar toe. Nog zo'n bijzondere gewaarwording; we hebben de gehele daglichtperiode al gelopen! En we zijn er nog niet!...

Het weidse, glooiende landschap. Genomen tussen Julémont en Bolland

Het laatste gedeelte nadert wel snel. Na Olne volgt een lange afdaling tot in het dal van de rivier Vesdre. We bereiken het somber uitziende Nessonvaux, destijds in 2021 zwaar getroffen door de wateroverlast in juli. Gezien het redelijk smalle dal valt goed voor te stellen dat het water hier als een kolkende bergrivier door de straten stroomde. Na ongeveer 45km naderen we het station van Nessonvaux, het teken dat we echt het einde naderen. Maar niet voordat de beruchte Trasenster beklommen is. 

Deze 3km durende klim telt nog zo'n 200 hoogtemeters; een pittige klim met al ruim 45km in de benen. Toch valt het ons gelukkig goed mee naar omstandigheden. Bovenaan is de regen inmiddels aardig geïntensiveerd en regent het matig door. Het mag de pret niet drukken, nog 2km redelijk vlak doorstappen tot Banneux. Richting het einde slaan we de Rue des Douze Hommes in, met in de bocht het bekende 'laatste bospaadje'. Nog een laatste stukje onverhard en we zien eindelijk Banneux verschijnen. We hebben het, alle 5, gehaald! We steken een kaarsje op en drinken een welverdiende Bokkekroed op deze bijzondere prestatie. 

De voettocht naar Banneux; ik blijf het een prachtige tocht vinden. Het heeft wat speciaals: De grillige omstandigheden van december, de prachtige landschappen onderweg, het bezoek aan Val Dieu, de altijd welkome stop bij Point Chaud, de Trasenster en bovenal het fijne gezelschap onderweg met leuke verhalen. Hopelijk volgen er nog vele edities samen!