Nacht van Gulpen 2024
Dé nachtelijke wandelklassieker van de Benelux en misschien wel een van de zwaarste tochten in de Benelux, met een afstand van ruim 70km. Vol goede moed hebben mijn wandelmaatjes Yorne en Jari, en ikzelf ons ingeschreven voor deze klassieker. De naam zegt het al; deze tocht wordt ook in de nachtelijke uurtjes gelopen. De eerste ruime 60km is een groepswandeling. Op relatief hoog wandeltempo dienen deelnemers als één grote groep te wandelen. Dit voornamelijk vanwege de veiligheid van wandelen in het donker. Kan je het tempo om wat voor reden niet bijhouden? Dan beland je in de bezemwagen en is je avontuur helaas voorbij. De laatste 10km mogen vervolgens op eigen tempo gelopen worden. De tocht vindt plaats in juni en bestond deze editie uit 4 lussen rondom Gulpen.
Het startschot was om 22:30 uur op de markt in Gulpen. Het is er gezellig druk met veel toeschouwers. Er is een klein podium gebouwd met verschillende muziekacts en nog een toespraak van de burgermeester. We bevinden ons middenin de wandelgroep, best wel wat mensen. In de avondschemer vertrekken we. Het is bewolkt, maar gelukkig droog. Qua temperatuur aangenaam voor te wandelen, een graad of 16.
De start op de markt in Gulpen
De 1e lus is een korte van ongeveer 7km. We lopen direct omhoog Gulpen uit in noordwestelijke richting. De weg gaat door velden richting het kleine dorp Ingber. Het tempo deze lus ligt onvervalst hoog en tikt soms zelfs de 7km/u aan. Het gaat ons goed af, maar dit tempo moet niet de hele tocht zo blijven... Via Ingber keren we linksom weer terug naar Gulpen. We kruisen de markt, alwaar het nog steeds goed gezellig is met genoeg entertainment. Vlak voor de markt is ook een 'loopstop', waar men al lopend wat fruit kan nuttigen.
We verlaten Gulpen in noordelijke richting naar Wijlre. De nacht is nu echt ingevallen. Het is een aparte en bijzondere gewaarwording om 's nachts met zo'n grote groep te wandelen. Er worden nog genoeg praatjes gemaakt binnen de groep. We koersen terug in zuidelijke richting naar Wittem, waar we de weg vervolgen naar Eys. Hier staat de eerste echte klim te wachten: de Eyserbosweg. Het tempo ligt tot dusver hoog en tikt gemiddeld de 6km/u aan. Ook bergop blijft dit tempo gehandhaafd, even doorbijten tot boven. We keren via Elkenrade weer terug naar Wijlre voor de 1e pauze. Goed verzorgd met onder andere soep, frisdrank en belegde broodjes. We zitten nu op 18km. Fysiek gaat het goed, maar het is aanpoten vanwege het tempo.
We lopen verder in noordelijke richting en maken een bocht via Ransdaal naar Schin op Geul. Daar begint de 2e flinke beklimming: de Keutenberg. Ook deze gaat 'gewoon' met 5.5 tot 6km/u beklommen worden. Fysiek begint het nu echt zwaar te worden, en we zijn nog niet eens op de helft... We koersen verder weer richting Gulpen om de 1e lus af te sluiten. De ochtendschemer breekt aan.
De groep bij de ochtendschemer, op weg naar de 2e pauze
De 2e pauze vindt plaats in het schoolgebouw van Gulpen. We hebben er 35km opzitten, op de helft! Het valt me echter zwaar tegen. Het hoge tempo van gemiddeld 6km/u zorgt voor erg vermoeide benen. Helaas ook een flinke blaar opgelopen. Er gaan dan ook allerlei gedachtes door mijn hoofd: Hoe ga ik dit volhouden? We zitten pas op de helft en ik ben nu al op. Moet ik niet stoppen?
Maar nee, natuurlijk niet. Ik heb hier veel voor geoefend en lang naar uit gekeken, ik geef niet snel op! Samen met de wandelmaatjes komen we hier wel doorheen. Ik besluit nu echt van pauze tot pauze te bekijken. De volgende is na 51km, dus nu 16km doorlopen. Met een beetje frisse energie gaan we beginnen aan de 3e lus. Inmiddels is het licht geworden. Het is een hele rare belevenis om 's nachts te hebben gelopen en nu dan verder te gaan. Je tijdsbesef raakt helemaal in de war. Qua slaapgebrek valt het eigenlijk nog goed mee.
De 3e lus gaat zuidwaarts helemaal tot Beutenaken en een vervelende klim naar Hoogcruts. We lopen opnieuw gewoon met 6km/u bergop en het begint echt zwoegen te worden. De blaar is gelukkig goed afgeplakt en geeft niet heel veel last. We kruisen via Terlinden en Noorbeek naar Mheer voor de volgende pauze, eindelijk! De 50km-grens heeft me mentaal wel goed gedaan, dat geeft extra motivatie. Het is nu nog 'maar' 10km tot de laatste stop en dan mogen we zelf het tempo gaan bepalen. Via Banholt, Reijmerstok en Euverem komen we weer bij de school in Gulpen aan. Bijna 62km gelopen, onwerkelijk!
Ik merk dat er een flinke last van m'n schouders valt nu we op eigen initiatief de laatste 10km mogen gaan lopen. Vol goede moed gaan we van start, en misschien wel wat te hard zelfs. We knallen de eerste kilometers gewoon weer met 6 gemiddeld verder, wellicht nog het regime van eerder in de benen. De weg loopt via Pesaken en Crapoel. Zodra we omhoog gaan, zakt het tempo dan toch naar beneden. Gelukkig mag het gewoon nu, we lopen samen op ons gemak verder. Via Mechelen en Overgeul gaan we aan de laatste kilometers beginnen; de Gulperberg op. Aan de voet van de klim nog snel een Schrobbelèr voor de moed.
Vanaf de Gulperberg; kijkend naar Gulpen. Nog één afdaling!
De klim is zoals verwacht pittig, alles gaat nu op de automatische piloot. Niet te veel nadenken. De afdaling doet zo'n pijn aan de benen, dat we joggend naar beneden zijn gegaan. Dan gebruik je toch net even wat andere spieren. Als 'houten klazen' van de stijfheid in de benen, komen we de berg af gejogd. En dan eindelijk de finish in zicht op de markt, yes!! Vol trots en een beetje ongeloof lopen we de finish over.
Wat een ruige ervaring is de Nacht van Gulpen geweest! Echt een fysieke en vooral ook mentale uitdaging. Het is een flinke afstand, deels 's nachts en op hoog tempo. Die combinatie maakt het met recht loodzwaar. Qua wandelervaring vond ik het wel minder. Je kunt moeilijk stoppen om even te genieten van het landschap, dan raak je achterop de groep en riskeer je diskwalificatie. Gezien het aantal deelnemers en het tijdstip van de wandeling is het wel te begrijpen dat het een groepswandeling is. Wellicht zal ik nog een editie gaan meedoen, maar niet op de korte termijn.