Prarion - Bellevue

Nabij Les Houches ligt een mooi skigebied dat 's zomers uitermate geschikt is om te wandelen. Deze wandeling is technisch goed begaanbaar en heeft een bescheiden aantal kilometers en hoogtemeters voor een bergwandeling. Ideaal voor wandelaars die op zoek zijn naar een goed begaanbare route zonder al te veel fysieke uitdagingen. Het uitzicht is desalniettemin prachtig! Voor gezinnen met kinderen is met name het eerste gedeelte een aanrader. Dit deel is 3km lang met circa 150 hoogtemeters.

Gelopen in augustus 2024

Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld
Terrein: Onverhard
Lengte: 9km
Hoogtemeters: 400m
Duur: circa 3 uur

Les Houches heeft twee gondelliften. Met een dag-ticket kan men van beide liften gebruik maken. Deze route start bij de Prarion skilift. Hier is een grote, gratis parkeerplek te vinden. Mijn wandelmaatje Yannick en ik lopen deze route tussen de twee uitdagende dagtochten La Jonction en Lac Blanc in, om even op adem te komen. We nemen de gondel naar boven. Het is licht bewolkt en aangenaam qua temperatuur. 

Bovenaan bij de gondel slaan we rechtsaf en volgen we de bordjes 'Prarion' het bos in. Het terrein is goed te doen, met begaanbare bospaadjes. Het loopt af en toe steil omhoog, zonder dat het echt uitdagend wordt. Er zijn enkele, korte passages over stenen. Na nog geen 1.5km lopen komen we al bij de top van de Prarion: Een open plek op een bergrichel met een 360-graden uitzicht! 

Net geen 2000 meter hoogte bereikt. In zuidoostelijke richting zien we top van de Mont Blanc. Op deze foto links van de top zien we de grote ijsmassa Glacier des Bossons, met de aftakking van de Glacier de Tacconaz bij La Jonction. Rechts van de top zien we de Glacier de Bionnassay. Het is een bijzonder beeld om zo dichtbij de gletsjers en de hoogste berg van de Alpen te kunnen zijn. Draaien we meer naar het noordoosten toe, zien we het volgende prachtige uitzicht: 

La Jonction is mooi zichtbaar rechtsboven in de foto; de rots die het ijs in tweeën splitst. Aan de linkerkant zien we de mooie Aiguillette des Houches die tot 2300 meter rijkt. Het langgerekte Les Houches herkennen we terug in het dal, langs de rivier Arve. Als we 180 graden draaien, zien we volgend uitzicht: 

Een heel ander gezicht met over het algemeen iets lagere bergen. Dit zijn de zogenaamde 'Voor-Alpen', met meer glooiende bergtoppen zonder gletsjers. Le Prarion vormt een hiermee een prachtig én leerzaam uitzichtpunt met enerzijds de lieflijk ogende toppen van de Voor-Alpen westwaarts en anderzijds de ruige vergletsjerde toppen van het Mont Blancmassief oostwaarts, gelegen op de Alpenhoofdkam.  

We vervolgen de weg terug naar de gondel door het bos. Bij de Prarion gondel lopen we rechtdoor in de richting van Col de Voza. Laat je niet misleiden door de naam, maar de weg loopt uiteindelijk een flink stuk bergaf. Onderweg komen we nog langs Hôtel du Prarion voor een heerlijke lunch op het panoramaterras. Met momenten schuift er bewolking voor de zon, maar het blijft gelukkig droog. 

Iets verderop komen we langs het begin van de zwarte 'Kandahar' skipiste, tevens een officiële wedstrijdpiste. Deze piste is nu 's zomers een mooie Alpenweide vol met bloemen en duikt hier de diepte in. De top van de Mont Blanc piept even boven de bewolking uit. 

Ongeveer midden op de foto zien we Col de Voza liggen. Iets verderop ligt de andere gondel van Les Houches; Bellevue (hier moeilijk te herkennen op de foto). De spoorlijn van de Tramway du Mont-Blanc zien we ook over de Col de Voza lopen. Deze spoorlijn loopt nog een stuk door richting de Mont Blanc en eindigt bij Le Nid d'Aigle. De trein wordt naast toeristen ook gebruikt door bergbeklimmers. Vanuit Le Nid d'Aigle start namelijk de standaardroute naar de top van de Mont Blanc.

Ons wandelpad begint nu stevig omlaag te lopen. Het is een brede, onverharde bergweg die in een paar bochten naar beneden slingert. Grotendeels loop je in open weide, waar in de verte een groepje koeien loopt. Eenmaal aangekomen bij Col de Voza voegt het wandelpad zich regelmatig langs de spoorlijn. Met momenten zien we dan ook een trein langsrijden. Bij Col de Voza is er nog een gelegenheid om wat te eten en te drinken. 

Na Col de Voza volgt een relatief eenvoudige beklimming van circa 150 hoogtemeters over een afstand van bijna 2km. Het pad blijft een brede, onverharde bergweg en loopt grotendeels door grasvelden. Af en toe volgt een kleine bospassage. Met een wisselend bewolkt weerbeeld is het aangenaam wandelen. 

Terugblik vanuit Col de Voza op de afdaling via de bergweg

Al snel komen we aan bij de gondel Bellevue, waar het tijd is voor een verfrissend drankje in de zon. Op deze plek komen ook verschillende bergbeklimmers terug van de Mont Blanc, om vervolgens met de gondel weer af te dalen naar Les Houches. Het zal vast een prachtige beklimming zijn, maar vereist een goede voorbereiding vanwege de extreme hoogte van bijna 5000 meter!

 Een passerende trein op de Tramway du Mont-Blanc

We nemen de Bellevue gondel terug naar Les Houches. Eenmaal beneden is nog ongeveer 1km relatief vlak lopen door het dorp naar de Prarion gondel; het startpunt van de route. We kijken terug op een prachtige route met mooie uitzichten op het Mont Blancmassief en de Voor-Alpen. Het is een aangename route met brede paden en zonder moeilijke stukken. Een ideale wandeling als afwisseling van de zware dagtochten, of als je niet in de gelegenheid bent om zware wandeltochten af te leggen.